Everything new in summer 2018?

KursraumA large room that fits forty or more people, about 8-10 people squeeze into the tightly arranged rows. Friends sit together; the group is spread around the room, though, leaving a couple of rows empty as no one wants to sit in the first row. An exhausted lecturer scurries in quickly. It’s mid-summer and hot. He had to walk quite the distance from his office to the oversized lecture hall where the small group will spend the next one and a half hours – or maybe even three.

Well, this is how a future Language Centre class might look. If you think about it, it does seem kind of surreal. But what’s the issue? There’s a room. There’s a lecturer. There are students. Everything’s fine then, right? Let’s have a look at what happened during the last few months or years first…

SprachenzentrumWhat happened?

There’s a city that wants to become a metropolis. There’s a hospital that wants to become a Uni-Klinik (teaching hospital). There’s a university that wants to have a medical faculty. All these desires aren’t so bad in themselves, even though you might well be wondering if all this really is necessary to improve the region. But I’ll leave that debate to others who know about this kind of stuff.

However, what I do know and what I do see is how all this affects life on campus and our studies. Our university is known for having just one campus for all the faculties. Students definitely like it that way – there are even quite a number of students who have chosen Augsburg over other places, this being one of the most important reasons. Rumour has it that officials want to have the medical faculty on campus as well – at least some of the offices.

Issues

There are just a couple of teeny-tiny issues with all this. So, here are some random thoughts that occurred to me when thinking about the status quo, history of events, plans, and possible prospects:

  • Medical students will study near the hospital; they’ll get their own campus (Medicine freshmen in Augsburg in 2019).
  • The Registrar’s office will be on campus, which means that medical students will have to travel across the whole city just for every single tiny little thing that can’t be organized online.
  • Strictly speaking, there’s not enough room for another faculty on the campus, even if it’s only the offices for organizational stuff.
  • To make room, the Language Centre has to move – after all, it’s neither a faculty nor a chair, so who’s gonna need it anyway, right?
  • Last year there was an uproar caused by the idea that the Language Centre should move. There was a long discussion about where it was going to move. The decision at one point was that ‘they’d’ make do without the move. However, during the summer break this decision was changed again and the first rooms of the Language Centre were emptied
  • Language Centre lecturers will have to travel from the BCM building near the Messe to lecture halls and rooms on campus.
  • Students will have to travel from the campus to the BCM building in order to meet lecturers for their office hours. Or will there be conference rooms to use for this kind of stuff? Well, I don’t think so.
  • Even more lecturers will probably use a lot of their work time just to travel back and forth. Or are they supposed to count this as their ‘breaks’ and won’t even get paid for it? Either way, if I were a lecturer, I wouldn’t be happy about it.

Well, these are a lot of thoughts and they’re not even all there is to think of. Obviously, the Language Centre move doesn’t affect many students, does it? If you think of it, most University of Augsburg’s students will indeed be affected by it. Even if you don’t study English or any of the Romance languages, you’re bound to attend at least one of the language classes for most degrees. What would a Global Business Manager do without at least having studied Business English? English in particular is needed in many degrees, but all the other languages as well can be studied as part of their electives.

IMG_3521What’s the outcome?

To sum up, almost every student will be affected by these changes. The incoming medical students will be affected by these organisational decisions as well. Many lecturers will be affected. What about the teaching itself? Will all these hassles affect the quality of teaching in the long run? The lecturers that I know are very engaged and try very hard to give us the best possible lessons. But maybe we will all have to pay the toll sooner or later anyway. We will have to wait and see.

Text & Pictures: Angie Czygann

België is meertalig, maar de Belg nog niet!

Laat me toe mezelf even voor te stellen. Ik ben in België in een Franstalig gezin geboren, maar in een tweetalige omgeving. Meertalig zijn komt niet zo vaak voor in België, hoewel het een drietalig land is. Dat is jammer omdat die talen een groot potentieel betekenen op cultureel vlak en ze slechts in kleine mate worden benut. Dit is niet voor iedereen het geval. Zelf heb ik mijn hele jeugd met twee talen gejongleerd en dit heeft de persoon die ik vandaag ben, gevormd. België bezit volgens mij een grote troef waaruit we meer zouden moeten halen.

Het Atomium in Brussel
Het Atomium in Brussel

Een klein en toch ingewikkeld land

België telt drie officiële talen. Uiteraard is er het Frans en het Nederlands, maar daar hoort ook nog het Duits bij! Hoe leuk en simpel dit ook lijkt, België is een heel ingewikkeld land. Laten we het dus enkel over Brussel hebben, daar is alles officieel tweetalig. Maar in de feiten zal je heel weinig Nederlands horen als je in Brussel rondloopt. In de Belgische hoofdstad wonen vooral Franstaligen, die er met tien keer zo veel zijn dan de Nederlandstaligen. Dit verschilt sterk met de rest van België waar de Nederlandstaligen de meerderheid vormen. Je snapt het, Brussel is een héél moeilijke stad.

Moeilijk gaat ook!

Deze situatie is nooit een probleem geweest voor mij. Mijn ouders hebben mij van jongs af aan in het Nederlands willen onderdompelen, door me naar en Nederlandstalige school te sturen. Het leren ging voor mij gelukkig moeiteloos, ook omdat mijn familie tweetalig is. Mijn grootvader was namelijk Nederlandstalig. En daar zit je dan: een 12-jarige tweetalige die naar het secundair trekt. Ik besloot dit in beide talen te doen. Enkele scholen bieden de fantastische kans om in het Frans én in het Nederlands te leren! In feite had ik ongeveer een derde van de lesuren in het Nederlands.

Een ideale wereld bestaat niet… Of toch?

Stadhuis op de Grote Markt in Brussel
Stadhuis op de Grote Markt in Brussel

Hoewel dit systeem niet perfect en zeker niet gemakkelijk te implementeren is, is het zeker en vast een boeiend concept. Bovendien levert het positieve resultaten op. Daardoor heb ik na de lagere school nog verder in het Nederlands kunnen studeren terwijl ik ook mijn moedertaal, het Frans, kon verbeteren. Volgens mij zou de volgende stap moeten leiden naar enkel maar tweetalige scholen vanaf de kleuterklas. Door deze specificiteit van ons land in de praktijk toe te passen, zouden kinderen van jongs af aan tweetalig kunnen zijn zonder enige inspanning te leveren! Als het kind later dan een derde taal wil leren, wordt dat een simpele klus, omdat het brein al lang getraind zijn op het leren van talen. Volgens mij valt er enkel winst te rapen!

Ik ben me er natuurlijk van bewust dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan. Het kan ook heel naïef lijken om op 21-jarige leeftijd te beweren dat tweetalig worden eenvoudig is. Niettemin heeft men nu alvast kleine stapjes in de goede richting genomen. De volgende stap is er misschien eentje van een reus!

Het Atomium, zicht van onderaan
Het Atomium, zicht van onderaan

Author & Pictures: Aurélie Gillain